حکایت تصمیم کبری برای کوچ به وردپرس و احداث سایت!

شعر تصویر از آقای حسین شادمهر 

اگر می خواهید سایت وردپرس خود را راه بیندازید و یا اولین دامنه خود را بخرید، مطالعه تجربه من و اشتباهاتی که داشتم خالی از لطف نیست.

راستش از شما چه پنهان با این که تقریبا بیشتر از یک ماه است وبلاگم را به روز رسانی نکرده ام، چند روزی است سودای کوچ به وردپرس و ارتقا از قالب وبلاگ به سایت را در سر می پرورانم. مقدماتش را نیز تا حدودی آماده کرده بودم اما ظاهرا کمی پیچیده تر از آن بود که می پنداشتم.

 

• اصلا چرا میخواستم سایت وردپرسی داشته باشم؟

آخر می دانید؟... اساتید و بزرگان وبلاگ نویسی توصیه می کنند که بهتر است آدم دامنه ی مخصوص به خودش را داشته باشد. تا هم از زیر یوغ سرویس های رایگان وبلاگ نویسی خارج شود و هم اینکه به هر حال در سایت، آدم دستش باز تر است.

و مهم تر از همه آنکه؛ هر چه نباشد در آن صورت دامنه مال خودت است. از قدیم الایام گفته اند: " هیچ وبلاگی، سایت خود آدم نمی شود! "  وقتی آدرس شما تحت دامنه ی سرویس های رایگان وبلاگ نویسی همچون بیان (blog.) و امثال آن باشد، درواقع شما برای برند شخصی خود کاری نکرده اید؛ بلکه تنها باعث بازدید بیشتر از دامنه آنها و در نهایت ارزشمند تر شن برندشان شده اید.

 

• تصمیم کبری...!

خلاصه کبری تصمیم گرفت ... یعنی کبری که نه ... در واقع من تصمیم کبری گرفتم سایت خودم را داشته باشم. از قبل با وردپرس کمی آشنایی داشتم. شروع کردم به دنبال گشتن یک قالب خوب برای سایتم.

قالب های زیادی را در میان قالب های مخصوص خود سایت وردپرس امتحان کردم اما هیچکدام به دلم ننشست. قالبی می خواستم که دو یا سه ستون پست در کنار هم نمایش دهد. بالاخره به فکرم رسید که از یک سایت ایرانی قالب وردپرس دانلود کنم. طولی نکشید که قالب دلخواهم را یافتم. اینجاست که جناب شاعر می فرمایند:

" آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم       یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم! "

 خب معلوم است. باید از اول می دانستم که وقتی می خواهی برای یک سایت فارسی قالبی مناسب پیدا کنی قطعا در سایت های ایرانی راحت تر به نتیجه خواهی رسید.

 

• طراحی مجدد لوگوی سایت

بعد از پیدا کردن قالب، رفتم سراغ بهینه سازی لوگو. به نظرم لوگویی که برای وبلاگ طراحی کرده بودم، برای سایت خیلی مطلوب نبود. کمی زیادی پخش بود و انسجام نداشت. خلاصه اینکه حتی به دل خودم که طراحش بودم نمی نشست.

این بود لوگوی قبلی وبلاگ:

و اما لوگوی جدید جمع و جور تر و قشنگ تر است به نظرم. کلمه قناد را بردم بالا و یک تشدید هم به آن اضافه کردم. جالب اینجاست که "تشدید" زیر آن سه نقطه ی "قاف" و "نون" تقریبا به شکل حرف "شین" در آمده که تدایی کننده نام خانوادگی من، یعنی "شنوایی" هم هست ( ایهام داره لوگوم!  ). فونت آدرس را هم عوض کردم و فونت قشنگ تری برایش استفاده کردم. جایگاه آدرس هم که از وسط لوگو به زیر اون انتقال پیدا کرد که هم جایگاه مناسب تری است و هم بهتر دیده و خوانده می شود.

این هم از لوگویی که برای سایتم طراحی کردم. البته بدون اون (blog.) که به خاطر آدرس این وبلاگ بهش اضافه کردم.

 

• دامنه ی بدون هاست؟!

دیگر تقریبا همه چیز آماده بود. چند تا از پست های همین وبلاگ و اکانت ویرگولم را هم در سایت وردپرسم به صورت لوکال کپی کرده بودم که خالی نباشد. حالا وقت آن بود که یک دامنه بخرم.

اساتید می گویند که اولویت با خرید دامنه (com.) است. اما من پولی برای خرید دامنه دات کام نداشتم. برای همین به ناچار دامنه ی (ir.) که خیلی ارزان قیمت تر است انتخاب کردم. رفتم از سایت پرشین تولز دامنه ی Alighannad.ir را خریدم.

بعد رفتم در گوگل جستجو کردم که چطور می شود سایت وردپرس را در اینترنت آپلود کرد. آن موقع بود که فهمیدم چه اشتباهی کرده ام. من فقط دامنه خریده بودم و اصلا به فکر خرید هاست نبودم. قیمت هاست هم که از یک دامنه دات کام بیشتر بود.

این شد که دیگر عطای سایت را به لقایش بخشیدم. البته شاید به زودی دامنه ام را به همین وبلاگ وصل کردم. خلاصه تصمیم گرفتم که تا اطلاع ثانوی به وبلاگم برگردم. اما با اعمال تغییراتی در ظاهر آن.

 

• وبلاگ تکانی عیدانه

دوباره دست به دامان گوگل عزیز شدم تا قالبی جدید برای وبلاگم پیدا کنم. شروع کردم به گشتن سایت ها و دیدن پیش نمایش قالب ها. عاقبت باز هم قالب مطلوبم را در همان قالب های اختصاصی خود سایت بیان یافتم. و شاعر که دوباره همان بیت بالا را تکرار می کند!

قالب جدید هم مزیت ها و معایب خود را دارد. دلیل اصلی من برای انتخاب قالب جاری این بود که متن را با فونت درشت و خوانا نمایش می داد. من از فونت ریز اصلا خوشم نمی آید. دوست دارم مطالب وبلاگ بدون سختی خوانده شود.

اما اشکال قالب جدید در این است که فهرست اصلی اش به جای بالای سایت، در ستون سمت راست نمایش داده می شود. به نظر من این اصلا خوب نیست. فهرست باید همیشه بالای سایت و جلوی دید کاربر باشد. اما اینطوری ممکن است هرگز کسی آنرا نبیند.

از همان زمان وبلاگ اولم به این جور چیز ها خیلی حساس بودم. دوست دارم ظاهر وبلاگم تا حد امکان زیبا و بی نقص باشد. نظر شما چیست؟ از ظاهر این وبلاگ راضی هستید؟ لوگوی قبلی قشنگ تر بود یا این یکی؟ لطفا پیشنهادات و انتقاد هایتان را زیر همین پست برایم کامنت کنید. 

ممنون که تا آخر این پست رو مطالعه کردید 

 

پیشنهاد مطالعه بیشتر: شروع دوباره وبلاگ نویسی!